Dyskopatia - przyczyny, objawy, leczenie

Dyskopatia - co to takiego


Informacje zamieszczone na tej stronie nie zastępują porady lekarza; są to informacje poglądowe, mające na celu propagowanie wiedzy o dyskopatii i profilaktykę zdrowia kręgosłupa.

Dyskopatia to ogólnie mówiąc schorzenie krążka międzykręgowego (potocznie: dysku).
Dyskopatia obejmuje wiele różnego rodzaju schorzeń.
Jednym z najczęstszych rodzajów schorzeń jest przepuklina jądra, znajdującego się wewnątrz krążka (dysku).
Dysk (krążek międzykręgowy) jest zbudowany z jądra i z otaczającego go pierścienia włóknistego. Pierścień ochrania jądro przed przemieszczaniem; tworzą go włókna kolagenowe i elastynowe. Jądro stanowi 15% masy krążka, powinno być ono odpowiednio uwodnione, wówczas zapewnia elastyczność kręgosłupa, amortyzuje kręgosłup.
Przepuklina polega na uwypukleniu jądra, które ostatecznie może przerwać otaczający go pierścień włóknisty. Uwypuklenie jądra powoduje ucisk na nerwy przykręgosłupowe i inne elementy kanału kręgowego, a to z kolei wywołuje silny ból i różnego rodzaju problemy zdrowotne.

Przyczyny

Przyczyny schorzeń krążka międzykręgowego są różne.
Uważa się, że najczęstszą przyczyną dyskopatii są uszkodzenia mechaniczne krążków, które wynikają z długiego utrzymywania nieprawidłowej postawy ciała oraz urazów mechanicznych, które często są związane z wykonywaną pracą. Do najbardziej narażonych należą m.in. osoby pracujące za biurkiem (praca siedząca), kierowcy, osoby wykonujące wybrane rodzaje pracy fizycznej, dźwigające ciężkie przedmioty.
Wśród innych przyczyn wymienia się niedotlenienie struktur krążka międzykręgowego. Krążek międzykręgowy nie posiada naczyń krwionośnych, a tlen jest absorbowany z sąsiadujących naczyń. Niskie stężenie tlenu w krążku wiąże się z wzrostem poziomu pH, utrudnia wchłanianie glukozy, powoduje akumulację toksycznych produktów przemiany materii.
Jako przyczyny dyskopatii wskazuje się także uwarunkowania genetyczne.
Ze względu na złożoność choroby, jaką jest dyskopatia, polecane ćwiczenia fizyczne powinny zawsze być wykonywane z umiarkowaniem, uszkodzone krążki międzykręgowe nie mogą być przeciążane.

Rozpoznanie

Na pojawienie się dyskopatii wskazuje przede wszystkim ból pojawiający się:
- przy kręgosłupie, w obszarze ząjętym zmianami chorobowymi,
- wzdłuż nerwów odchodzących od kręgosłupa (między innymi rwa kulszowa, rwa barkowa).
Inne objawy dyskopatii obejmują:
- zaburzenia czucia, mrowienie, drętwienie kończyn,
- osłabienie siły mięśniowej, a nawet zanik mięśni,
- nasilający się ból podczas naciągania nerwów uciskanych przez dysk (np. podczas podnoszenia kończyn).

Badania

W celu potwierdzenia dyskopatii wykonywane są następujące badania:
- rentgen kręgosłupa,
- tomografia kręgosłupa,
- rezonans magnetyczny.

Leczenie

Podstawowym elementem leczenia dyskopatii na wczesnym etapie są odpowiednio wykonywane ćwiczenia i zmiana nawyków ruchowych.
Ponad 90% osób ciepiących na dyskopatię kwalifikowana jest do leczenia nieoperacyjnego. Kluczową rolę w leczeniu odgrywa wczesne wykrycie dyskopatii.
W trudniejszych przypadkach, kiedy dochodzi do przecięcia pierścienia włóknistego, stosowane są zabiegi operacyjne, wśród których najczęstszym jest dyscektomia. Dyscektomia polega na usunięciu fragmentu jądra, które powoduje ucisk na nerwy bądź rdzeń kręgowy.
Leczenie operacyjne nie zawsze skutkuje usunięciem objawów bólowych (wycięcie fragmentu krążka nie eliminuje przyczyny choroby). Po leczeniu operacyjnym bezwzględnie koniecznie jest dalsze leczenie: rehabilitacja, fizjoterapia, regularne wykonywanie ćwiczeń, korekcja nieprawidłowej postawy ciała. Ze względu na specyfikę schorzenia, jakim jest dyskopatia, ćwiczenia zawsze muszą być wykonywane pod kontrolą lekarza lub fizjoterapeuty. Nieprawidłowe wykonywanie ćwiczeń może prowadzić do postępu choroby, zamiast jej zaniku.
Jedną z najbardziej popularnych metod fizjoterapeutycznych jest metoda McKenziego, według której kluczowym elementem terapii jest ruch pacjenta i ćwiczenia wykonywane w domu. Ruchy czynne są wykonywane w konkretnych kierunkach, nie wywołujących bólu.
Leczenie dyskopatii nie jest możliwe bez udziału pacjenta.
W przypadku dyskopatii zalecane są również leki przeciwbólowe, przeciwzapalne i miorelaksacyjne.
W celu uniknięcia pogorszenia stanu zdrowia konieczne jest regularne wykonywanie zalecanych przez lekarzy ćwiczeń i dbanie o właściwą postawę ciała.

Dyskopatia - właściwa postawa kręgosłupa

Utrzymywanie właściwej pozycji kręgosłupa w ciągu dnia jest zwykle ważnym elementem leczenia dyskopatii.

Niesymetryczne ułożenie ciała podczas siedzenia, stanie powoduje powstanie nadmiernego napięcia w mięśniach i stawach. Powoduje to z kolei nasilenie objawów chorobowych.

Praca siedząca

Właściwa postawa podczas siedzenia jest niezwykle ważna dla zdrowia kręgosłupa.
Należy pamiętać o tym, aby kolana były na wysokości bioder.
Nie wolno opierać się łokciami o biurko, powoduje to wykrzywienie kręgosłupa. Na biurku powinny spoczywać nadgarstki.
Górna część monitora powinna być na wysokości wzroku.
Można zastosować poduszkę pod część lędźwiową, jednak taka poduszka musi być odpowiednio wyprofilowana. Można także skorzystać z klęczników, na których opieramy kolana, kręgosłup ustawia się wówczas w inny sposób.
Jednak najważniejszą zasadą jest utrzymywanie pleców w prostej pozycji. Nie wolno się garbić! Schylanie się nad biurkiem powoduje powstanie silnego napięcia, prowadzi do schorzeń kręgosłupa.
W utrzymaniu prawidłowej postawy kręgosłupa pomagają silne mięśnie brzucha. To one utrzymują kręgosłup. Warto więc regularnie wykonywać ćwiczenia mające na celu wzmocnienie mięśni brzucha.
Dobrym nawykiem jest lekkie wciąganie brzucha podczas siedzenia za biurkiem. Pomaga to pamiętać o utrzymaniu kręgosłupa prosto, a jednocześnie odciąża kręgosłup. Nacisk na krążki zmniejsza się, a siłę nacisku przejmują mięśnie brzucha.

Praca stojąca

Jednym z najczęstszych błędów w pracy stojącej jest utrzymywanie ciężaru ciała na jednej nodze. W takiej pozycji kręgosłup jest nieodpowiednio wykrzywiony, zwiększa się nacisk na poszczególne partie krążków. Powinno się utrzymywać ciężar ciała na obu nogach. Warto często zmieniać pozycje. Podczas stania można wysunąć lekko do przodu jedną stopę, ale nadal utrzymywać ciężar ciała na obu nogach.

Należy bezwzględnie pamiętać o utrzymaniu prawidłowej postawy kręgosłupa podczas schylania się i dźwigania. Podczas schylania się kręgosłup powinien być w miarę możliwości prosty. Należy wstawać z kolan - schylać się zginając kolana, a wstać prostując kolana. Podnoszenie ciężaru nie powinno obciążać kręgosłupa, tylko mięśnie nóg.

Dyskopatia - ćwiczenia

Ćwiczenia na dyskopatię

Przed rozpoczęciem ćwiczeń, w przypadku poważniejszych schorzeń, proszę pamiętać o konsultacji z lekarzem lub rehabilitantem. Doświadczona osoba dobierze odpowiedni zestaw ćwiczeń dla danej osoby. Te same ćwiczenia przy różnych schorzeniach, bądź na różnym stadium choroby, mogą pomagać lub szkodzić.

Ćwiczenia w pozycji leżącej

Wypychanie bioder w dół
Położyć się na plecach, kolana ugięte pod kątem 45 stopni, stopy na podłodze. 
Pod część lędźwiową kręgosłupa podłożyć dłoń. Napinając mięśnie brzucha, wypychać biodra w kierunku podłogi. Plecy uciskają rękę. Ćwiczenie wzmacnia mięśnie utrzymujące kręgosłup.

Wypychanie bioder w górę
Położyć się na plecach, kolana ugięte pod kątem 45 stopni, stopy na podłodze. 
Wciągnąć brzuch, przycisnąć część lędźwiową kręgosłupa prosto do podłogi (podobnie jak w poprzednim ćwiczeniu). Następnie utrzymując kręgosłup w prostej pozycji (to ważne!), unosić biodra w górę. Utrzymać pozycję w górze przez kilkanaście - kilkadziesiąt sekund, opuścić. Odpocząć i powtórzyć.
W tym ćwiczeniu ważne jest zachowanie prostego kręgosłupa - nie wypychamy do góry brzucha, lecz biodra. Dolna część bioder wędruje do góry, brzuch (pępek) ciąży ku dołowi! Mięśnie brzucha napięte, brzuch wciągnięty.

Naciąganie stopy
Położyć się na plecach, całe nogi na ziemi. Unieść jedną nogę, zgiętą w kolanie. Następnie podnosić i opuszczać stopę (napinać i zwalniać). Ćwiczenie poprawiające kondycję nerwu kulszowego. Wykonywać ostrożnie.

Unoszenie bioder w bok
Położyć się na boku. Unieść bark, oprzeć się na łokciu, łokieć równo z barkiem. Stopy jedna przed drugą opierają się na podłodze, kolana prosto. Brzuch wciągnięty (podobnie jak w ćwiczeniu pierwszym). 
Następnie unieść miednicę tak, aby kręgosłup był prosto, w jednej linii. Ciało podtrzymywane jest przez łokieć i stopy. Utrzymać pozycję przez kilkanaście - kilkadziesiąt sekund. Odpocząć, powtórzyć na drugim boku.

Ćwiczenia w pozycji stojącej

Unoszenie barków
Ręce splecione na plecach, opuszczone luźno. Unieść barki w górę, następnie opuścić, zbliżając ku sobie łokcie (mięśnie pleców kurczą się). Ćwiczenie zapobiega garbieniu się.

Stawanie na krześle
Stanąć przed krzesłem, postawić stopę na krześle. Opuścić. Następnie to samo z drugą stopą. Ćwiczenie na osób wykonujących pracę siedzącą.